Dous de cada tres adolescentes de entre 8 e 16 anos pasan máis de dúas horas diarias xogando ós videoxogos. A palabra “gamer” é xa unha habitual no noso vocabulario e emprégase para nomear a aquelas persoas que senten paixón polo mundo dos videoxogos. Estes mozos e mozas pasan horas fronte á pantalla acompañados por uns cascos, preferiblemente moi potentes, que lles permiten entrar de cheo no universo do xogo, vivilo da forma máis real posible e evadirse do seu entorno físico.
Onde se atopa o problema?
Igual que cando falamos da escoita de música, o consumo de videoxogos durante longos períodos de tempo e empregando cascos pode resultar moi daniño para a audición dos usuarios. Principalmente porque se soe facer uso deles durante máis de 60 minutos e a uns niveis superiores ós 60 db. Ademais, a esas idades os oídos son moi susceptibles e a exposición a ruídos nocivos pode causar problemas nun futuro.
A problemática das lesións auditivas na xuventude está cada vez máis á orde do día polo que as empresas dos videoxogos xa comezaron a tomar conciencia sobre esta problemática e están incluso iniciando campañas para sensibilizar ós máis novos sobre esta cuestión. Segundo a OMS, máis de 1.100 millóns de mozos e mozas están en perigo de sufrir algún tipo de xordeira asociada ós videoxogos. Dise incluso que a xeración millenial pode ser unha das máis xordas da historia se non se cambian os patróns de conducta. En relación a isto, a OMS apunta que os que agora teñen 20 anos, cando teñan 40 oirán igual que o fan agora os de 65.
Que doenzas pode provocar o emprego continuado de cascos mentres se consomen videoxogos?
O perigo principal é sufrir perda auditiva, media ou severa, en idades adultas, algo complexo de reverter. Ademais, pódese chegar a padecer tinnitus, pitidos e zumbidos que non se deben a ningún estímulo externo, distorsións auditivas ou hiperacusia (sensibilidade a sons altos ou a determinados ruídos).
Como se pode coidar a audición se somos asiduos dos videoxogos?
Se unha persoa está acostumada a xogar co volume moi alto, non pode reducilo drasticamente porque non será capaz, esta redución haberá que facela paulatinamente ata acadar un nivel de decibelios seguro.
Outra forma de aliviar a exposición ó ruído é realizar descansos de maneira periódica para limitar o tempo de exposición e darlles tempo ás células ciliares a recuperarse.